Virale conjunctivitis wordt meestal veroorzaakt door een adenovirus.De klachten verergeren in vier tot zeven dagen en verdwijnen meestal binnen tien dagen spontaan. De ernst en de duur van de klachten kunnen sterk variëren. Een adenovirusinfectie gaat nogal eens gepaard met verkoudheid, keelklachten en preauriculaire lymfadenopathie. De infectie is zeer besmettelijk en veroorzaakt (kerato)conjunctivitis, die vaak in epidemietjes bij kinderen voorkomt. Door een adenovirusinfectie kunnen subepitheliale cornea-infiltraten ontstaan die kunnen leiden tot langdurige irritatie en visusdaling.

Keratitis/keratoconjunctivitis. Het herpes-simplex-virus kan een (visusbedreigende) keratitis veroorzaken. Bij late en inadequate behandeling kan de infectie leiden tot een sterke vermindering van het gezichtsvermogen van het aangedane oog.

Keratoconjunctivitis sicca is een beschadiging van de conjunctiva en (vaak ook) van de cornea, die voorkomt bij droge ogen. Het beeld gaat gepaard met een verhoogd risico op ooginfecties. Deze chronische aandoening wordt vooral gezien bij ouderen en is meestal het gevolg van leeftijdsgebonden involutie van de traanklier, resulterend in een verminderde traanproductie. Soms is de traanklierdisfunctie onderdeel van een auto-immuunaandoening zoals de ziekte van Sjögren (die wordt gekenmerkt door droge mond en droge ogen), reumatoïde artritis, de ziekte van Besnier-Boeck of SLE. Veranderingen in de traanfilm kunnen ook optreden bij het dragen van contactlenzen, bij chronische blefaritis en bij het gebruik van diverse medicamenten, waardoor vooral in een droge omgeving geïrriteerde ogen kunnen ontstaan.

Allergische conjunctivitis is een allergische reactie op omgevingsallergenen, zoals pollen, en/of op binnenhuisallergenen, zoals huisstofmijt en katten- of hondenhaar. De klachten kunnen intermitterend optreden of vrijwel continu aanwezig zijn en kunnen sterk variëren in intensiteit. Doorgaans treden de verschijnselen dubbelzijdig op, maar niet altijd symmetrisch.

Iridocyclitis is een ontsteking van de iris en het corpus ciliare. Onbehandeld kan een iridocyclitis leiden tot verklevingen van de achterkant van de iris met de lens, waardoor de pupil kan vervormen en de circulatie van het kamerwater kan stagneren, wat kan leiden tot secundair glaucoom. Bij een chronische iridocyclitis en na langdurige toediening van corticosteroïden kan ook cataractvorming optreden. Een iridocyclitis treedt relatief frequent op bij mensen met een reumatologische aandoening (in het bijzonder de HLA-B27-gerelateerde syndromen), infecties (zoals lues, de ziekte van Lyme en tuberculose) en andere inflammatoire aandoeningen (zoals de ziekte van Besnier-Boeck, de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa).

Acuut nauwekamerhoekglaucoom ontstaat door een acute verhoging van de oogboldruk en is doorgaans éénzijdig. Een ondiepe voorste oogkamer, zoals het geval is bij hypermetropie, is een predisponerende factor. Zonder behandeling kan acuut glaucoom binnen enkele uren leiden tot atrofie van de nervus opticus en totaal verlies van het gezichtsvermogen van het getroffen oog.

Etsing ontstaat door inwerking van een chemische stof op de cornea en conjunctiva . Etsing door zeep, haarspray en chloorwater komt het meest voor; de stoffen veroorzaken een lichte oogirritatie en enige roodheid. Etsing door zuur, kalk en met name door loog kan blijvende schade veroorzaken, zoals corneatroebelingen, corneaperforatie en ooglidverkleving.