Bij het gebruik van verblijfskatheters ontstaat er in de blaas vaak neerslag (slijm of gruis) ten gevolge van afgestoten blaaswandslijmvlies en soms ook steenvorming. Iedere cliënt met een verblijfskatheter heeft bacteriën in de urine. Infectie bij een chronische verblijfskatheter is vaak aanwezig. Een verstopte blaaskatheter is voor de cliënt een vervelende en risicovolle aangelegenheid. De cliënt kan nerveus worden, pijn en/of koorts hebben, een sepsis krijgen en daardoor in shock raken. Veelal dient de katheter te worden verwisseld.

Volgens de richtlijnwerkgroep van Verenso kan bij langdurige katheterisatie encrustratie voorkomen worden door intermitterende katheterisatie toe te passen. Mocht dit niet lukken dan kan op vaste tijden en bij encrustratie frequenter volgens afspraak de katheter worden verwisseld, zo nodig om de week. (Verenso).

Omdat blaasspoelingen encrustratievorming op, maar met name in de katheter moeten voorkomen, lijkt spoelen via de katheter met ruime hoeveelheden (50 - 100 ml) overdadig: er moet meer gedacht worden aan katheterspoelen dan aan blaasspoelen. Het spoelen van de blaas met ruime hoeveelheden zure vloeistoffen is ook nadelig vanwege forse irritatie van de blaaswand. Uit onderzoek is gebleken dat frequenter spoelen met een kleinere hoeveelheid effectiever is dan infrequent spoelen met een ruimere hoeveelheid. Hoewel dit niet door onderzoek is gestaafd, lijkt om de dag spoelen met bijvoorbeeld 10 ml voldoende voor optimaal "katheteronderhoud". Deze kleine hoeveelheden geven in ieder geval minder blaasirritatie. Een interval van om de dag geeft de blaaswand ook enig herstelmogelijkheid.

Conclusie

Het concept van blaasspoelen moet vervangen worden door katheterspoelen: waar het uiteindelijk om gaat is het voorkomen van encrustratievorming in de katheter. Hierbij past om de dag spoelen met kleine hoeveelheden (10 ml), bijv. met Solutio G.

Klik hier voor de richtlijn blaaskatheters Verenso (2011).